Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του
Ποσειδώνος
και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα
και τη γύρα, τα οποία τ?
?υ είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η
θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα
και τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η
θαλάσσια δύναμη τ?
?υ εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος
και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του
Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις
και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτ?
? φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα
και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα
και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.